ῥάγα

English (LSJ)

ἀκμή, βία, ὁρμή, Hsch.; but ῥαγή is similarly glossed in Erot.Fr.31.

Greek Monolingual

(I)
η, Ν
(γεωπ·) μονόσπερμος ή πολύσπερμος κορμός με σαρκώδες μεσοκάρπιο και ενδοκάρπιο, όπως είναι λ.χ. το σταφύλι και η ντομάτα.
(II)
η, Ν
βλ. ρώγα.
(III)
και ράγια, η, Ν
τεχνολ. σιδερένια τροχιά ειδικά κατασκευασμένη για να κυλούν πάνω της οι τροχοί σιδηροδρομικών ή τροχιοδρομικών οχημάτων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. rail «σιδηροτροχιά»].
(IV)
και ῥᾱγα, ἡ, Α
(κατά τον Ησύχ.) «ἀκμή, βία, ὁρμή».
[ΕΤΥΜΟΛ. < συνεσταλμένη βαθμίδα ῥαγ- του ῥήγνυμι].