εὐθηλήμων

English (LSJ)

ον, gen. ονος, = εὐθηλής (well-nurtured, thriving, goodly), μόσχος AP 6.263 (Leon.).

Greek (Liddell-Scott)

εὐθηλήμων: -ον, σπάν. τύπος τοῦ ἑπομ., μόσχος Ἀνθ. Π. 6. 623.

Greek Monolingual

εὐθηλήμων, -ον (Α)
ο ευθηλής, ο ακμαίος («εὐθηλήμων μόσχος»).

Greek Monotonic

εὐθηλήμων: -ον, σπάνιος τύπος του επομ., σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

εὐθηλήμων: 2, gen. ονος хорошо вскормленный, упитанный (μόσχος Anth.).

Middle Liddell

rare form for εὐθηλής, Anth.]