ἡμεκτέω
From LSJ
ἑρμηνεία διὰ τῆς ὀνομασίας → expression by means of language
English (LSJ)
v. περιημεκτέω.
German (Pape)
[Seite 1164] empfindlich, unwillig sein, VLL. δυσφορέω; im wirklichen Gebrauche scheint nur das comp. περιημεκτέω zu sein.
Greek (Liddell-Scott)
ἡμεκτέω: πρβλ. περιημεκτέω.
French (Bailly abrégé)
être mécontent.
Étymologie: seul. chez Hsch.
Greek Monolingual
ἡμεκτέω (Α)
είμαι ευερέθιστος.
