ἔρρινον

English (LSJ)

τό, (ἐν, ῥίς) A sternutatory medicine, Antyll. ap. Orib.8.13.1. II as Adj., ἔ. ἄλευρον Archig. ap. Aët.6.28; ἔ. φάρμακα Gal. 11.769, 12.30, al.:—written ἔνρινον, Paus.Gr.Fr.166.

Greek (Liddell-Scott)

ἔρρῑνον: ἢ ἔνρινον, τό, (ἐν, ῥίς), φάρμακόν τι πταρμικόν, ἐπιφέρον πταρμόν: «ἀπὸ δὲ τῆς ῥινὸς παρὰ Παυσανίᾳ ἔνρινον ἴσως καὶ ἔρρινον διὰ δύο ρ, ἄρωμα ᾧ τὰς ῥῖνας, φησίν, ἐνεχρίοντο» Εὐστ. 950. 1.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
remède pour le nez.
Étymologie: ἐν, ῥίς.