ἁμαρτωλία
From LSJ
τὸ ἀγαθὸν αἱρετόν· τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν· τὸ δ' ἀρεστὸν ἐπαινετόν· τὸ δ' ἐπαινετὸν καλόν → what is good is chosen, what is chosen is approved, what is approved is admired, what is admired is beautiful
English (LSJ)
ἡ, = ἁμαρτωλή (failure, fault, error, guilt, sin), Hp. Epid. 2.1.8, Eup. 199, Ar. Pax 415.
German (Pape)
[Seite 117] ἡ, Sündhaftigkeit, Hippocr. Von
Greek (Liddell-Scott)
ἁμαρτωλία: ἡ, = ἁμαρτία. Ἱππ. 1006Β, Εὔπολ. ἐν «Μαρικᾷ» 10, ἔνθα ἴδε Meineke καὶ Βεντλέϋον Ἀριστοφ. Εἰρ. 419 (415).
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Prosodia: [ᾰ-]
1 falta, fallo Hp.Epid.2.1.8, Eup.199.
2 fraude τοῦ κύκλου παρέτρωγον ὑφ' ἁμαρτωλίας ref. a la acción de quitar días en un cambio de calendario, Ar.Pax 415 (ap. crít.).
Greek Monolingual
ἁμαρτωλία, η (Α) ἁμαρτωλή
αμαρτία, αμάρτημα.
Russian (Dvoretsky)
ἁμαρτωλία: ἡ преступный образ действий Arph.
