κληματῖτις
Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → But for extreme illnesses, extreme remedies, applied with severe exactitude, are the best (Hippocrates, Aphorism 6)
English (LSJ)
ιδος, ἡ, Adj. with long climbing branches, name of a kind of ἀριστολοχεία, Dsc. 3.4. Subst., = κληματίς (brush-wood, fagot-wood, vine-branch, branch, brushwood, faggots, periwinkle, Vinca herbacea, traveller's joy, Clematis Vitalba, bearbind, Convolvulus arvensis) II. 2, Ps.-Dsc. 4.180.
German (Pape)
[Seite 1450] ιδος, ἡ (das masc. κληματίτης scheint ungebräuchlich), mit Ranken, Diosc. – Bes. ein Rankengewächs, welches sich an Bäumen emporrankt, Theophr. u. A.
Greek (Liddell-Scott)
κλημᾰτῖτις: ῐδος, ἐπίθ., ἔχουσα μακροὺς κλάδους ἀναρριχωμένους, ἀριστολόχεια Διοσκ. 3. 6. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., ἡ κληματίς, ὁ αὐτ. 4. 182.
Greek Monolingual
κληματῖτις, -ιδος, ἡ (Α)
1. (ως επίθ. για άμπελο) αυτή που έχει μακριά αναρριχώμενα κλαδιά («κληματῖτις ἀριστολόχεια», Διοσκ.)
2. ως ουσ. το φυτό κληματίς ή λευκάμπελος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κλῆμα, -ατος + επίθημα -ῖτις, -ίτιδος (πρβλ. κεγχρίτις, κεντρίτις)].
