κάλαϊς
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
or (in Plin. l.c.) κάλλαϊς, ιδος, ἡ, A precious stone of a greenish blue, turquoise, Plin.HN37.151. II cock, IG4.914.3 (Epid., v B. C.). III = ἱστίον, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1306] ὁ, auch κάλλαϊς, ein blaugrünlicher oder meergrüner Edelstein, Plin. H. N. 37, 10, nach der vorigen Farbe benannt. – Nach Hesych. auch = ἱστίον.
French (Bailly abrégé)
(ὁ) :
turquoise.
Étymologie: DELG hapax singulier ; pê dérivé de la « crête de coq », cf. skr. usa-kala « coq ».
Greek Monolingual
Greek Monotonic
κάλαϊς: ἡ, πολύτιμη λίθος πρασινο-μπλέ χρώματος (βλ. το προηγ.), τυρκουάζ ή χρυσόλιθος, σε Πλίν.
