ἀναπνευστικός
Κρεῖττον τὸ μὴ ζῆν ἐστιν ἢ ζῆν ἀθλίως → Death is better than a life of misery → Satius mori quam calamitose vivere → Der Tod ist besser als ein Leben in der Not
English (LSJ)
ή, όν, A of or for respiration, ὁ ἀ. τόπος the respiratory region, Id.Sens. 445a27, Thphr.Sud.38; τὰ μὴ ἀ. [ζῷα] Arist.Spir.482a8; ἀ. δύναμις the power of breathing, M.Ant.6.15; τὰ -κά respiratory organs, Alex.Aphr.Pr.1.119.
German (Pape)
[Seite 203] zum Athemholen gehörig, δύναμις, das Vermögen zu athmen, M. Anton. 6, 15; τὰ ἀν., die Athmungsorgane, Medic.; übertr., erquickend.
Greek (Liddell-Scott)
ἀναπνευστικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἐπιτήδειος πρὸς ἀναπνοήν, ὁ ἀν. τόπος, οἱ πνεύμονες, Ἀριστ. Περὶ Αἰσθ. 5. 31, Θεοφρ. περὶ Ἱδρώτ. 38· τὰ μὴ ἀν. [ζῷα] Ἀριστ. περὶ Πνευμ. 2. 9· ἀν. δύναμις, ἡ δύναμις τοῦ ἀναπνεῖν, Μ. Ἀντ. 6. 15.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1respiratorio τόπος Arist.Sens.445a27, δύναμις M.Ant.6.15.
2 que respira τὰ μὴ ἀ. (ζῷα) Arist.Spir.482a8.
II subst. órganos de la respiración τὰ ἀναπνευστικά Alex.Aphr.Pr.1.119.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Α ἀναπνευστικός, -ή, -όν)
ο σχετικός με την αναπνοή ή ο κατάλληλος γι' αυτήν.
Russian (Dvoretsky)
ἀναπνευστικός:
1) дыхательный (τόπος Arst.);
2) дышащий (sc. ζῷον Arst.).
