νάρδινος
οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → for health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
η, ον, of nard, ν. μύρον oil of spikenard, Men.274, Plb.30.26.2; ἔλαιον ν. Edict.Diocl.Troez.27, al.; τὰ ν. Antiph.35.
German (Pape)
[Seite 229] von der Narde, bes. ἔλαιον, Nardenöl, μύρον, Pol. 31, 4, 2 Ath. X, 439 b Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
νάρδινος: -η, -ον, ὁ ἐκ νάρδου, ν. μύρον, ἔλαιον ἐκ νάρδου, Μένανδρ. ἐν «Κεκρυφάλῳ» 3, Πολύβ. 31. 4, 2· οὕτω, τὰ νάρδινα Ἀντιφάν. ἐν «Ἀντείᾳ» 2.
Spanish
Greek Monolingual
-η, -ο (Α νάρδινος, -ίνη, -ον) νάρδος
1. ναρδικός, από νάρδο
2. φρ. «νάρδινο μύρο» — ελαιώδης αρωματική ουσία που προέρχεται από τη νάρδο.
Russian (Dvoretsky)
νάρδῐνος: приготовленный из нарда (μύρον Men., Polyb.).
