ἀκακοήθης
Περὶ τῶν Ἱπποκράτους καὶ Πλάτωνος δογμάτων → On the Doctrines of Hippocrates and Plato
English (LSJ)
ες, guileless, Phot.; Medic., benign, μυρμηκιά Heliod. ap. Orib.45.14.44. Adv. -θως lamb.Protr.21.ιθ'.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκᾰκοήθης: -ες, ἄδολος, Εὐσ., Φώτ.: - ἐπίρρ. -θως, Ἰαμβλ. Προτρ. σ. 350 Kiessl: - παρ᾿ Εὐστ. 404. 8. ἀκακοήθευτος, ον.
Spanish (DGE)
-ες
1 benigno en medic. μυρμηκία Heliod. en Orib.45.14.4, cf. Orib.Syn.8.56
•gener. carente de maldad, bondadoso siempre c. ἁπλοῦς: ἁπλῷ καὶ ἀκακοήθει τρόπῳ de un modo sencillo y bondadoso Eus.HE 5.5.3, ἁπλοῦς ὁ τρόπος τοῦ μὴ ζητοῦντος τὰ σαρκικὰ, ἀκακοήθης Chrys.Pasch.3.17, αἱ ἁπλαῖ καὶ ἀκακοήθεις ψυχαί Thdt.M.83.627D, τὰς τοῦ βίου μου κελεύθους καὶ ὁδοὺς ... ἁπλᾶς καὶ ἀκακοήθεις ἀνύοιμι Sch.Pi.N.8.59.
2 adv. -ως sin fraude διδόναι τι καὶ δέχεσθαι ἀ. Iambl.Protr.21.
Greek Monolingual
ἀκακοήθης (-ους), -ες (Μ) κακοήθης
άδολος, καλοκάγαθος.
