εὔκλαστος
From LSJ
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
English (LSJ)
ον, (κλάω) easily broken, Dsc.4.146, Ath.Mech.18.1; gloss on εὐκέατος, Sch.Od.5.60.
German (Pape)
[Seite 1074] leicht zu zerbrechen, Schol. Od. 5, 60.
Greek (Liddell-Scott)
εὔκλαστος: -ον, (κλάω) ὁ εὐχερῶς κλώμενος, εὔθραυστος, Σχόλ. εἰς Ὀδ. Ε. 60.
Greek Monolingual
εὔκλαστος, -ον (Α)
αυτός που σπάζει εύκολα, ο εύθραυστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κλαστός (< κλω «σπάζω, κόβω σε κομμάτια»)].
