ἀπομαρτυρέω
English (LSJ)
testify, bear witness, ἀ. τισὶν ὅτι εἰσὶν πολῖται Milet. 3 No.313 (iii B.C.): c. acc. et inf., Plb.30.31.20; τι Plu.2.860c:— Pass., περὶ τούτων ἀπομεμαρτύρηται αὐτῷ ὅτι IG2.377.9.
Spanish (DGE)
1 atestiguar, testificar μοι a mi favor, PSI 503.14 (III a.C.), τοῖς περὶ τὸν Μένυλλον Plb.31.10.4, c. complet. de inf. ἀπομαρτυρήσαντες ... πεπειθαρχηκέναι τοὺς Ῥοδίους Plb.30.31.20, abs. περὶ τούτων IG 22.908.6 (II a.C.), cf. 9(1).222.8 (Tritonio), καθάπερ ... Θεόπομπος ἀπομαρτυρεῖ Did.in D.14.56, cf. IG 22.889.9 (II a.C.).
2 testimoniar εὔνοιαν LXX 2Ma.12.30.
German (Pape)
[Seite 314] ein Zeugniß ablegen, τινί Pol. 32, 1; sequ. acc. c. inf. 31, 7; διότι 31, 18 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπομαρτῠρέω: μαρτυρῶ, φέρω μαρτυρίαν, μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., Πολύβ. 31. 7, 20· τι Πλούτ. 2. 860C.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
produire un témoignage.
Étymologie: ἀπό, μαρτυρέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀπομαρτῠρέω: представлять свидетельство, свидетельствовать (τινι Polyb.; τι Plut.).