ἀτίετος
ξένος ὢν ἀκολούθει τοῖς ἐπιχωρίοις νόμοις → as a foreigner, follow the laws of that country | when in Rome, do as the Romans do
English (LSJ)
[ῐ], ον, (τίω) A unhonoured, A.Eu.385, 839 (both lyr.). II Act., not honouring or regarding, φίλων E.Ion 701 (lyr.).
Spanish (DGE)
-ον
1 no honrado, que no recibe honores ἀτίετα ... λάχη de las prerrogativas de las Erinis, A.Eu.385.
2 no honroso μύσος A.Eu.839, 872, cf. Supp.853 (text. dud.).
3 c. gen. que no honra como debe, que desdeña πόσις δ' ἀ. φίλων E.Io 701.
German (Pape)
[Seite 386] 1) ungeehrt, Aesch. Eum. 363 u. öfter. – 2) nicht ehrend, verachtend, φίλων, die Freunde, Eur. Ion. 700.
Greek (Liddell-Scott)
ἀτίετος: [ᾰ], -ον, (τίω) μὴ τιμηθείς, Αἰσχύλ. Εὐμ. 385, 839. ΙΙ. ἐνεργ. ὁ μὴ τιμῶν τι, τινος Εὐρ. Ἴων 700.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non honoré.
Étymologie: ἀ, τίω.
Greek Monolingual
ἀτίετος, -ον (Α)
1. παθ. αυτός που δεν τον τιμά κανείς, περιφρονημένος
2. εκείνος που δεν τιμά, που περιφρονεί κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + τίω «απονέμω σε κάποιον τιμή». Ο τ. σχηματίστηκε ανωμάλως κατ' αντιδιαστολή προς το άτιτος].
Greek Monotonic
ἀτίετος: -ον (τίω)·
I. αυτός που δεν τιμήθηκε, σε Αισχύλ.
II. Ενεργ., αυτός που δεν τιμά ή δεν σέβεται, τινος, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἀτίετος: (ῑ)
1) непочитаемый, неуважаемый Aesch.;
2) неуважающий, презирающий (τινος Eur.).
Middle Liddell
[τίω]
I. unhonoured, Aesch.
II. act. not honouring or regarding, τινος Eur.
