διελεγκτέον
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
one must refute, Plu.2.450b.
French (Bailly abrégé)
adj. verb. de διελέγχω.
Greek (Liddell-Scott)
διελεγκτέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ διελέγχω, Πλούτ. Ἠθ. 450.
Spanish (DGE)
hay que refutar οὐ τοῦτο νῦν δ. Plu.2.450b.
