σιτευτής
From LSJ
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
οῦ, ὁ, one who feeds up cattle, etc., Plu.2.750c.
German (Pape)
[Seite 885] ὁ, der Viehmäster, Plut. amat. 4.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
éleveur.
Étymologie: σιτεύω.
Greek (Liddell-Scott)
σῑτευτής: -οῦ, ὁ, ὁ τρέφων κτήνη, κτλ., Πλούτ. 2. 750C.
Greek Monolingual
ὁ, Α σιτεύω
αυτός που εκτρέφει ζώα ή πτηνά με άφθονη τροφή έτσι ώστε να παχύνουν.
Russian (Dvoretsky)
σῑτευτής: οῦ ὁ откармливающий животных, скотник Plut.