ἀκμόνιον
From LSJ
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
English (LSJ)
τό, Dim. of sq., Aesop.413.
German (Pape)
[Seite 75] τό, kleiner Ambos, Aesop. 284.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
petite enclume.
Étymologie: ἄκμων².
Greek (Liddell-Scott)
ἀκμόνιον: τό, ὑποκορ. τοῦ ἑπομ., Αἴσωπ.
Greek Monolingual
ἀκμόνιον, το (Α)
υποκοριστικό του άκμων.
Greek Monotonic
ἀκμόνιον: τό, υποκορ. του επόμ., σε Αίσωπ.
Russian (Dvoretsky)
ἀκμόνιον: τό наковаленка Aesop.
Middle Liddell
[Dim. of ἄκμων, Aesop.]
