δυσσύμβατος
κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων → eyes and ears are poor witnesses for men if their souls do not understand the language (Heraclitus Phil.: Fr. B 107; Testimonia: Fragment 16, line 6)
English (LSJ)
ον, ill-agreeing, πρὸς τὸ ἀλλόφυλον Plu.2.661c.
Spanish (DGE)
-ον
que se aviene mal, que se asocia difícilmente (πόλις) ... πρὸς τὸ ἀλλόφυλον Plu.2.661c.
German (Pape)
[Seite 688] schwer übereinkommend, sich schwer vereinigend, Plut. Symp. 4, 1, 2, πρός τι.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui s'associe difficilement à, qui répugne à, πρός et l'acc..
Étymologie: δυσ-, συμβαίνω.
Russian (Dvoretsky)
δυσσύμβᾰτος: трудно сочетающийся, несоединимый (πρὸς τὸ ἀλλόφυλον Plut. - v.l. δυσέμβατος).
Greek (Liddell-Scott)
δυσσύμβᾰτος: -ον, δυσκόλως συμφωνῶν, συμβιβαζόμενος, πρός τι Πλούτ. 2. 661C.
Greek Monolingual
δυσσύμβατος, -ον (Α)
αυτός που συμβιβάζεται ή συμφωνεί δύσκολα.
