Ἀλαλκομενηΐς
καὶ λέγων ὅτι Πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ → declaring “The time has been accomplished and the kingdom of God is near: start repenting and believing in the gospel!” (Μark 1:15)
English (LSJ)
ΐδος, epithet of Athena, Il.4.8, 5.908: either from Boeot. town Alalcomenae or (as Aristarch.) from ἀλαλκεῖν, Protectress: —also Ἀλαλκομένη BCH 1.82 (Chios): masc. Ἀλαλκομενεύς, έως, of Zeus, EM56.10.
Spanish (DGE)
-ΐδος
• Alolema(s): Ἀλαλκομένη BCH 1.1877.82 (Quíos)
• Prosodia: [ᾰ-]
epít. de Atenea, prob. protectora, Il.4.8, 5.908, cf. EM α 758 (según Aristarco por la ciudad beocia de Alalcómenas), cf. Ἀλαλκομενία.
French (Bailly abrégé)
ΐδος (ἡ) :
qui repousse l'ennemi, la déesse protectrice (Athéna).
Étymologie: ἀλαλκεῖν.
Russian (Dvoretsky)
Ἀλαλκομενηΐς: ΐδος ἡ Ἀλαλκομεναί и по созвучию с ἀλαλκεῖν Алалкоменеида, «Отражательница врагов», «Защитница» (эпитет Афины) Hom.
Greek (Liddell-Scott)
Ἀλαλκομενηΐς: ΐδος, ἐπίθ. τῆς Ἀθηνᾶς, Ἰλ. Δ. 8., Ε. 908: κατὰ τὸν Ἀρίσταρχ. ἐκ τῆς Βοιωτ. πόλεως Ἀλαλκομεναί, ἀλλὰ κάλλιον ἐκ τοῦ ἀλαλκεῖν, ἡ προστάτις. Ὑπάρχει καὶ ἀρσ. Ἀλαλκομενεύς, έως, ἐπίθ. τοῦ Διός, Ἐτυμ. Μ.
Greek Monotonic
Ἀλαλκομενηΐς: -ΐδος, επίθετο της Αθηνάς, πιθ. από το ἀλαλκεῖν, η Προστάτιδα, σε Ομήρ. Ιλ.
