ἀνθήλιον

Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher

Menander, Monostichoi, 250

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἀνθήλιον	Medium diacritics: ἀνθήλιον	Low diacritics: ανθήλιον	Capitals: ΑΝΘΗΛΙΟΝ
Transliteration A: anthḗlion	Transliteration B: anthēlion	Transliteration C: anthilion	Beta Code: a)nqh/lion

English (LSJ)

τό, f.l. for ἀνθύλλιον, Dsc.3.156, 4.121; = κανθήλιον, Charax 21:—ἀνθήλια· περιδέρματα, Hsch. (-ηλά· περίδερμα cod.).

-ου, τό
1 albarda Charax 64, Poll.10.54.
2 ἀνθήλιον· τῆς σελήνης <ἀποκίασμα> Hsch.
3 ἀνθήλια· περίδερμα Hsch.

[Seite 232] τό, dim. zum vorigen, Diosc.

ἀνθήλιον: τό, ὑποκορ. τοῦ ἀνθήλη, Διοσκ. 3. 173., 4. 122.