κολλόροβον
Ῥᾷον φέρειν δεῖ τὰς παρεστώσας τύχας → Facilius ferre oportet, quae incidunt mala → Recht leicht musst du das Schicksal tragen, das dich trifft
English (LSJ)
τό, A shepherd's staff or shepherd's crook, BGU759.13 (ii A.D., written κολλωρ-); applied to the so-called club of Orion and Bootes (which has this form), Hipparch.1.7.15, 2.6.1b, Ptol.Alm.7.5, 8.1. II masc. and neut., dub. sens., apptly. a weight or a coin, Sammelb.6954. III pl., v.l. for κιλλοβόροι in Poll.1.143. IV κολόροβοι, gloss on σκοιά, Hsch.; κολόροβον, gloss on κορύνη, Id.
Greek Monolingual
κολλόροβον και κολόροβον, τὸ (Α)
1. ποιμενικὴ ράβδος
2. πιθ. ένδειξη βάρους
3. είδος νομίσματος
4. (κατά τον Ησύχ.) κορύνη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. κολόροβον—εάν η γραφή αυτή είναι σωστή— είναι πιθ. προϊόν συμφυρμού τών λ. κόλος και ῥόπαλον.
Frisk Etymological English
See also: s. καλαῦροψ