καταφθινύθω

English (LSJ)

[ῠ], = καταφθίω, h.Cer.353, Emp. 111.4; cf. sq.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καταφθινύθω [καταφθίνω] verwoesten.

Russian (Dvoretsky)

καταφθῐνύθω: (только praes.) губить, уничтожать (τιμάς HH; ἀρούρας Emped.).

Greek Monolingual

καταφθινύθω (Α)
(ποιητ. τ.) καταφθίω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + φθινύθω, ποιητ. τ. του φθίω «καταστρέφω»].

Greek Monotonic

καταφθῐνύθω: [ῠ], = καταφθίω, σε Ομηρ. Ύμν.

Greek (Liddell-Scott)

καταφθινύθω: ῠ, καταφθίω, τινὰς Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 354· ἄνεμοι κ. ἄρουραν Ἐμπεδ. 465· πρβλ. τὸ ἑπόμ.

Middle Liddell

= καταφθίω, Hhymn.]

German (Pape)

verstärktes καταφθίω, zu Grunde gehen lassen; τιμάς H.h. Cer. 354; ἄνεμοι – ἄρουραν Empedocl. 401; bei Theocr. 25.122 Conj. Meineke für καταφθίνουσι.