Δαρδανίδης
οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν → for great feeders and heavy drinkers are alone esteemed as men by the barbarians
English (LSJ)
ου, ὁ, son or descendant of Dardanus, 3.303, al.
Spanish (DGE)
(Δαρδᾰνίδης) -ου, ὁ
• Alolema(s): dór. Δαρδανίδας E.IA 1049
• Prosodia: [-ῐ-]
• Morfología: [sg. gen. -αο Il.5.159; voc. -η Il.24.171; plu. gen. -δᾶν Pi.Fr.120; dat. -ῃσι Q.S.12.520]
dardánida, descendiente de Dárdano ref. a Príamo Il.3.303, 24.631, Ibyc.1a.1, a Ilo Il.11.166, a Ganimedes, E.l.c., a Anquises h.Ven.177, ref. Alejandro, el hijo de Amintas, Pi.l.c., ref. los troyanos, Hes.Fr.165.12, AP 16.7 (Alc.), E.Rh.230, AP 15.22 (Simm.), 16.292, Q.S.l.c., St.Byz.s.u. Δάρδανος.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
fils ou descendant de Dardanos (Priam, Ilos, Ganymède, etc.).
Étymologie: Δάρδανος¹.
English (Autenrieth)
son or descendant of Dardanus; Priam, Ilus.
Greek Monolingual
Δαρδανίδης, ο (Α)
γιος ή απόγονος του Δαρδάνου.
Russian (Dvoretsky)
Δαρδᾰνίδης: ου, эп. ᾱο ὁ
1 сын или потомок Дардана, т. е. Πρίαμος, Ἶλος Hom., Ἀγχίσης HH или Γανυμήδης Eur., Anth.;
2 pl. οἱ Δαρδανίδαι дарданиды, потомки Дардана Pind., перен. троянцы Eur.
Middle Liddell
a son or descendant of Dardanus, Il.
