σφαγιάζω
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et ao. ἐσφαγίασα;
immoler, sacrifier ; au Pass. (ao. ἐσφαγιάσθην) être immolé ; • impers. ἐσφαγιάζετο αὐτῷ HDT on lui égorgeait des victimes;
Moy. σφαγιάζομαι m. sign.
Étymologie: σφάγιος.
Spanish
Greek Monolingual
ΝΜΑ σφάγιον
σφάζω σε θυσία, θυσιάζω («τῷ Κρόνῳ παῑδα σφαγιάσας», Διόδ.)
νεοελλ.
1. σφάζω, σκοτώνω
2. μτφ. αφανίζω, καταστρέφω
αρχ.
μέσ. σφαγιάζομαι
προσφέρω θυσία («οἱ μὲν μάντεις ἐσφαγιάζοντο εἰς τὸν ποταμόν», Ξεν.).
Russian (Dvoretsky)
σφᾰγιάζω: тж. med. (aor. ἐσφαγίασα) закалывать, приносить в жертву (ταῦρον τῇ θαλάσσῃ Her.): σφαγιάζεσθαι εἰς τὸν ποταμόν Xen. приносить кровавые жертвы речному богу.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σφαγιάζω [σφάγιον] aor. ἐσφαγίασα, pass. ἐσφαγιάσθην; perf. ptc. med. - pass. ἐσφαγιασμένος; fut. σφαγιάσω, pass. σφαγιασθήσομαι, zowel act. als med. slachten, offeren; ellipt.. ἐσφαγιάζοντο εἰς τὸν ποταμόν ze slachtten (de dieren) de rivier in (d.w.z. op zo’n manier dat het bloed in de rivier terechtkwam) Xen. An. 4.3.18.
Léxico de magia
sacrificar ἱέρακα τὸν πελαγοδρόμον καὶ γῦπά σοι σφαγιάζει καὶ μυγαλόν, τὸ σόν, θεά, μυστήριον μέγιστον sacrifica en tu honor un halcón que sobrevuela el mar, un buitre y una musaraña, tu mayor misterio, diosa P IV 2591
German (Pape)
Opfertiere schlachten, opfern; Ar. Av. 569, und pass. ib. 570, wie σφαγιασθείς Her. 7.180; gew. med., Her. 6.76, 9.61, 72; Xen. An. 4.5.4 und oft; εἰς τὸν ποταμόν, so daß das Blut in den Fluß läuft, 4.3.18; Sp.