ληκέω
εἰς δὲ θεοὺς ἀσεβείας τε καὶ εὐσεβείας καὶ γονέας καὶ αὐτόχειρος φόνου μείζους ἔτι τοὺς μισθοὺς διηγεῖτο → and he had still greater requitals to tell of piety and impiety towards the gods and parents and of self-slaughter
English (LSJ)
Dor. and later Gr. λᾱκέω, crack, crackle, Theoc.2.24; burst asunder, ἐλάκησε μέσος Act.Ap.1.18; λακῆσαι τὰς ψύλλας ποιήσεις Gp.13.15.5:—in Call.Iamb.1.183 P. the context is broken.
German (Pape)
[Seite 39] ion. = λακέω, λάσκω, w. m. s. = βινέω, ληκῆσαι, erkl. Phot. παῖσαι, πλησιάσαι, u. führt aus Phereer. ληκούμεσθα an, wie Ar. Th. 494 ὅταν ὑπό του ληκώμεθα, v.l. κινώμεθα. S. λαικάζω.
French (Bailly abrégé)
claquer.
Étymologie: DELG λάσκω.
Russian (Dvoretsky)
ληκέω: дор. λᾱκέω издавать звук, звучать Theocr.
Greek (Liddell-Scott)
ληκέω: Δωρ. λᾱκέω, ἠχῶ, Θεόκρ. 2. 24· πρβλ. λάσκω.
Greek Monotonic
ληκέω: Δωρ. λᾱκέω, ηχώ, σε Θεόκρ.
