ἀνεπίβατος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ον, not to be climbed, γυμνῷ ποδί Str. 12.3.11; inaccessible, Plu.2.228b.
Spanish (DGE)
-ον
inaccesible τὴν τῆς πέτρας ἐπιφάνειαν ... ἀνεπίβατον ... γυμνῷ ποδί Str.12.3.11, cf. Plu.2.228b, Sm.Ie.9.12
•fig. inalcanzable σοφία Clem.Al.Strom.1.5.29
•subst. τὸ ἀ. lo inalcanzable Nil.M.79.961A.
German (Pape)
[Seite 224] unzugänglich, ἀνεπίβατον ποιεῖν τι, den Zugang zu etwas versperren, Plut. u. D. Sic.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inaccessible.
Étymologie: ἀ, ἐπιβαίνω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνεπίβατος: недоступный, неприступный Plut., Diod.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεπίβᾰτος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ἀναβῇ, ἄβατος, ἀδιάβατος, Στράβ. 545: ἀπροσπέλαστος, Πλούτ. 2. 228Β.
Greek Monolingual
ἀνεπίβατος, -ον (AM)
αδιάβατος, απροσπέλαστος, απρόσιτος.
