ἀπροσπέλαστος
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
English (LSJ)
ον, unapproachable, Str.1.2.9, Plu.Ant.70.
Spanish (DGE)
-ον
1 intocable de pers., Apollon.Lex.5, Apio ad Hom.1, οἱ θεοί Sch.A.Th.795-796
•del veneno entregado por Neso a Deyanira que no debe ser tocado ἀπροσπέλαστον πυρός Sch.S.Tr.686P.
2 de lugares inaccesible τὰ περὶ τὸν πορθμὸν ἀπροσπέλαστα Str.1.2.9, del oráculo de Delfos por causa de la serpiente, Plu.2.414b, ἄκραι Poll.1.115, cf. Sch.Pi.P.1.40, Sch.A.R.1.574, Sch.Hes.Th.151, Hsch., c. dat. ἀπροσπέλαστον ἀνθρώπῳ ... τὸν τάφον Plu.Ant.70.
German (Pape)
[Seite 339] unnahbar, Strab. 1, 2 p. 20, von einem Hafen; Plut. Ant. 70.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inabordable.
Étymologie: ἀ, προσπελάζω.
Russian (Dvoretsky)
ἀπροσπέλαστος:
1 к которому запрещено приближаться, заповедный (ἄλσος ἀπροσπέλαστον γυναιξίν Plut.);
2 неприступный (ἄβατος καὶ ἀ. τάφος Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀπροσπέλαστος: -ον, ἀπλησίαστος, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ πλησιάσῃ, Στράβ. 20, Πλουτ. Ἀντών. 70.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀπροσπέλαστος, -ον) προσπελάζω
(κ. μτφ.) αυτός που δεν μπορεί κανείς να τον πλησιάσει, απρόσιτος.
Greek Monotonic
ἀπροσπέλαστος: -ον (προσπελάζω), απρόσιτος, απλησίαστος, σε Στράβ., Πλούτ.
Middle Liddell
προσπελάζω
unapproachable, Strab., Plut.
