ἱερατευματικός
From LSJ
ἀλλ᾽ ἀμφὶ τοῖς σφαλεῖσι μὴ 'ξ ἑκουσίας ὀργὴ πέπειρα → to those who err in judgment, not in will, anger is gentle | men's wrath is softened toward those who have erred unwittingly
German (Pape)
[Seite 1240] = ἱερατικός, ὑπομνήματα Plut. Marc. 5, nach Schäfer.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
]sacerdotal.
Étymologie: ἱεράτευμα.
Greek (Liddell-Scott)
ἱερᾱτευματικός: -ή, -όν, ἱερατικός, Ἐπιγραφ. Murat. σ. 632, Πλουτ. Μάρκ. 5.
Greek Monolingual
ἱερατευματικός, -ή, -όν (Α) ιεράτευμα
ο ιερατικός.
Greek Monotonic
ἱερᾱτευματικός: -ή, -όν, ιερατικός, σε Πλούτ.
Middle Liddell
ἱερᾱτευματικός, ή, όν
priestly, Plut. [from ἱερᾱτεύω]
