βαρυσύμφορος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ον, A weighed down by ill-luck, in Sup.-ώτατος Hdt.1.45, App.Mac.19. Adv. -ώτατα D.C.78.41. 2 Act., calamitous, πόλεμος Them.Or.15.184c (Sup.).
Spanish (DGE)
-ον
1 gravemente desdichado, ἄνθρωπος Hdt.1.45, cf. App.Mac.19
•neutr. plu. sup. adv. -ώτατα muy desdichadamente β. αὐτὴν (τὴν μοναρχίαν) ἀπέβαλεν D.C.78.41.4.
2 que es fuente de graves desgracias, calamitoso πόλεμος Them.Or.15.184c, Synes.Prouid.1.7.
German (Pape)
[Seite 435] nur im superl., von schwerem Unglück getroffen; Her. 1, 45; Sp., App. Maced. 17.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
seul. Sp. βαρυσυμφορώτατος;
infortuné, malheureux.
Étymologie: βαρύς, συμφορά.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βαρυσύμφορος -ον βαρύς συμφορά met een zwaar lot, ellendig.
Russian (Dvoretsky)
βαρυσύμφορος: подавленный тяжелым несчастьем, глубоко несчастный Her.
Greek (Liddell-Scott)
βᾰρῠσύμφορος: -ον, ὁ ὑπὸ κακῆς τύχης βεβαρημένος, μόνον ἐν τῷ ὑπερθ. –ώτατος Ἡρόδ. 1. 45, Ἀππ., κτλ.
Greek Monolingual
βαρυσύμφορος, -ον (Α)
1. χτυπημένος από βαριά συμφορά
2. εκείνος που επιφέρει μεγάλες συμφορές.
