προμηθεύς
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
English (LSJ)
-έως, Ionic έος, ὁ, Doric Προμαθεύς, Prometheus, opp. Ἐπιμηθεύς (Forethought and Afterthought), Hes. Th. 510, cf. A. Pr. 85, Pl. Prt. 320d, PHib. 1.27.85 (iii BC), etc.; Προμαθέος Αἰδὼς [θυγάτηρ] Pi. O. 7.44; = Summanus, Gloss.; pl. Προμηθεῖς, οἱ, of workers in clay, Luc. Prom. Es 2. as AppelLatin, αὐτὸν γάρ σε δεῖ προμηθέως A. Pr. 86; as Adj., προμαθεὺς ἀρχά provident rule (prob. προμαθίς), Id. Supp. 700 (lyr.). Pythag. name for unity, Theol.Ar. 5; for nine, ib. 57.
German (Pape)
[Seite 734] ὁ (s. nom. propr.), eigtl. der Vorbedachte, Vorsichtige; so Aesch. Prom. 86, αὐτὸν γάρ σε δεῖ προμηθέως; auch προμαθεὺς εὐκοινόμητις ἀρχά, Suppl. 681; Pind. vrbdt προμαθέος αἰδώς, Ol. 7, 44, Vorsicht, Klugheit. – Weil Prometheus Menschen aus Thon gebildet haben sollte, nannten Sp. alle Bildner u. Künstler in Thon προμηθεῖς, vgl. Hemsterh. zu Luc. Prom. 2.
French (Bailly abrégé)
dor. προμαθεύς;
έως (ὁ, ἡ)
prévoyant, prudent.
Étymologie: πρό, μανθάνω.
Russian (Dvoretsky)
προμηθεύς:
I дор. προμᾱθεύς, έος adj. μανθάνω предусмотрительный, осмотрительный, прозорливый (ἀρχή Aesch.).
έως ὁ прозорливец или радетель Anth.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προμηθεύς -έως [προμηθεύομαι] vooruitziend, van tevoren nadenkend. Aeschl. PV 86.
