ἐπίκρισις

English (LSJ)

-εως, ἡ,
A determination, τῶν ἐκλειπτικῶν τηρήσεων Str. 1.1.12; συνημμένων Plu.2.43c (pl.), cf. D.L.9.92, A.D.Adv.151.14, Plot.5.3.2; discrimination of scents, Dsc.1.14.
2. verification, Gal. 17(2).354, cf. 1.117.
II. in Egypt, revision of lists and selection of privileged persons, POxy.288.35 (i A.D.), PFay.27.24 (ii A.D.), BGU324.2,19 (ii A.D.), etc.
III. judgement, Ph.1.38, al.; arbitrator's award, SIG364.6 (Ephesus, pl.).

German (Pape)

[Seite 953] ἡ, Beurtheilung, Entscheidung, Plut. u. a. Sp. Bei Sezt. Emp. Pyrrh. 3, 51 εἰδώλων ἐπίκρισις, Gegensatz von ἀπόκρισις.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
décision, détermination.
Étymologie: ἐπικρίνω.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίκρῐσις: -εως, ἡ, κρίσις ἐπὶ οἱουδήποτες πράγματος, διορισμός, διάγνωσις, Στράβων 7, Πλούτ. 2. 43C, Διογ. Λ. 9. 92, Ἀπολλωνίου Ἀλ. περὶ Ἀντωνυμ. 351C, περὶ Ἐπιρρ. 551. 32.

Russian (Dvoretsky)

ἐπίκρῐσις: εως ἡ
1 решение, определение, суждение, Plut.;
2 примешивание, присоединение (ἀποκρίσεις χαὶ ἐπικρίσεις Sext.).