δυσυπονόητος
From LSJ
Sophocles, Oedipus Coloneus l. 1225
English (LSJ)
δυσυπονόητον, hard to detect the nature of, of a person, Ph.2.268; μῖσος ib.201.
Spanish (DGE)
-ον
insospechable, impredecible μῖσος Ph.2.201
•de pers. del que no se puede saber sus intenciones, taimado Ph.2.268, glos. a δυστόπαστος Hsch.
German (Pape)
[Seite 689] sehr argwöhnisch, Philo.
Greek (Liddell-Scott)
δυσυπονόητος: -ον, λίαν ὕποπτος, πλήρης ὑποψιῶν, Φίλων 2. 268.