χαλκοτόρευτος
From LSJ
ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant
English (LSJ)
χαλκοτόρευτον, wrought of bronze, τρίαινα Orph.H.17.2.
German (Pape)
[Seite 1332] aus Erz od. Kupfer getrieben, geformt, Orph. H. 16, 2.
Greek (Liddell-Scott)
χαλκοτόρευτος: -ον, τορευθείς, κατασκευασθεὶς ἐκ χαλκοῦ, τρίαινα Ὀρφ. Ὕμν. 16. 2.
Greek Monolingual
-ον, Α
κατασκευασμένος από χαλκό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκ(ο)- + -τόρευτος (< τορεύω), πρβλ. χρυσοτόρευτος].
