τέρην

English (LSJ)

εινᾰ, εν, gen. τέρενος, είνης, ενος; poet. fem. gen. τερένης, Dor. and Aeol. -ας, Alc.61, AP9.430 (Crin.):—poet. Adj.

   A soft, delicate, in Hom. mostly in neut., τέρεν δάκρυ Il.3.142, al.; τέρενα φύλλα 13.180, Od.12.357; τέρεν' ἄνθεα ποίης 9.449, cf. Sapph. 54; τέρεν αἷμα Emp.100.6; τ. δέμας ib.11: metaph., τέρεν ἄνθος ἥβης Hes.Th.988: masc. only in the phrase τέρενα χρόα, Il.4.237, al., Hes.Op.522, Th.5: fem., γλήχωνι τερείνῃ h.Cer.209; παρθένος τέρεινα Hippon.90; παιδὶ τερείνῃ Thgn.261; τέρειναν ματέρ' οἰνάνθας ὀπώραν Pi.N.5.6; poet. gen. τερένας ὀπώρας Alc. l.c.; τέρειν' ὀπώρα A.Supp.998; μυρσίναις τερείναις Anacreont.30.1; τέρεινα δάφνα Ibyc. 6; ὄψιν τέρειναν a tender sight, i.e. one that causes tender feelings, E.Med.905: of sound, τέρεν φθέγγεται (sc. παῖς) Thgn.266; τερένων ὑπ' αὐλῶν Anacr.20: Comp. τερενώτερος Lyr.Adesp.76; τερέντερος Antim.97; τερεινότερος AP5.120 (Phld.). (Cf. τέρυ, Sabine tereno- 'soft', Lat. tenero- (prob. influenced by tenuis), Skt. táruṇas 'young, tender'.)

German (Pape)

[Seite 1093] gen. ενος, tem. τέρεινα, neutr. τέρεν (τείρω;, eigtl. abgerieben, dah. zart, weich, saust; τέρεν δάκρυ, Il. 3, 142. l 9, 323 u. öfter; τέρενα φύλλα, 13, 180 Od. 12, 357; τέρεν' ἄνθεα ποίης, 9, 449, τέρενα χρόα, Il. 4, 237 u. öfter, wie Hes O. 524 Th. 5; γλήχωνι τερείνῃ, H. h. Cer. 209; τέρειναν ματέρ' οἰνάνθας ὀπώραν, Pind. N. 5, 6; τέρεινα δάφνα, lbyc. 7; τέρειν' ὀπώρα, Aesch. Suppl. 976; ὄψιν τέρειναν, Eur. Med. 905; sp. D. in der Anth., wo auch der compar. τερεινότερος vorkommt.