praestabilis
Latin > English
praestabilis praestabilis, praestabile ADJ :: pre-eminent, distinguished, excellent
Latin > English (Lewis & Short)
praestābĭlis: e, adj. 2. praesto,
I preeminent, distinguished, excellent (class.; usually only of things concr. and abstr.): res magnitudine praestabiles, Cic. de Or. 2, 85, 347: praestabilis insignisque virtus, id. Har. Resp. 19, 41: ingenium atque lingua, Gell. 10, 18, 6: linguā ac facundiā praestabilis, id. 18, 3, 3: (Deus) praestabilis super malitiā, exalted, Vulg. Joel, 2, 13.—With inf.: Calchas praestabilis hariolari, i. e. hariolando, App. de Deo Socrat. p. 52, 4.— Comp.: dignitas praestabilior, Cic. Prov. Cons. 16, 38: fuerat praestabilius, preferable, better, Ter. Hec. 3, 1, 4: nihil amicitiā praestabilius, Cic. Lael. 27, 104: utrum huic rei publicae melius fuisse et praestabilius me civem nosci an te? more advantageous, Cic. Vatin. 4, 10: neque majus aliud, neque praestabilius invenies, Sall. J. 1, 2.
Latin > French (Gaffiot 2016)
præstābĭlis,¹² e (præsto), excellent, remarquable, distingué [choses] : nihil amicitia præstabilius Cic. Læl. 104, rien n’est préférable à l’amitié, cf. Nat. 2, 18 ; Rep. 4, 1 || avantageux : Sall. J. 1, 2 ; præstabilius est et prop. inf. Cic. Vat. 10, il est plus avantageux que.
Latin > German (Georges)
praestābilis, e (praesto, āre), vorzüglich, vortrefflich, praestabilis insignisque virtus, Cic.: res aut magnitudine praestabiles aut novitate primae, Cic.: homo linguā atque facundiā nimium quanto praestabilis, Gell.: vir praestabili scientiā litterarum, Amm.: Calchas praestabilis ariolari, Apul. – nullam dignitatem praestabiliorem eā, quam per vos esset adeptus, putavit, Cic.: virtute exceptā nihil amicitiā praestabilius, Cic.: de te ipso quaero, utrum tandem putes huic civitati, huic rei publicae melius fuisse et praestabilius me civem in hac civitate nasci an te? Cic.: neque maius aliud neque praestabilius invenias, Sall.
