μηδένα προ του τέλους μακάριζε

κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. → for neither of us appears to know anything great and good; but he fancies he knows something, although he knows nothing; whereas I, as I do not know anything, so I do not fancy I do. In this trifling particular, then, I appear to be wiser than he, because I do not fancy I know what I do not know.

Greek Monolingual

(λόγοι του Σόλωνος προς τον Κροίσο) λόγω τών μεταβολών της τύχης κανένας δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα είναι ευτυχισμένος ώς τον θάνατό του. Μη σπεύδεις να μακαρίσεις κανέναν προτού δεις το τέλος του, μια ευτυχισμένη ζωή μπορεί να έχει άσχημο τέλος.