ἡμερόω

From LSJ
Revision as of 19:30, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_6b)

αἰτῶ δ' ὑγίειαν πρῶτον, εἶτ' εὐπραξίαν, τρίτον δὲ χαίρειν, εἶτ' ὀφείλειν μηδενί → first health, good fortune next, and third rejoicing; last, to owe nought to any man

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἡμερόω Medium diacritics: ἡμερόω Low diacritics: ημερόω Capitals: ΗΜΕΡΟΩ
Transliteration A: hēmeróō Transliteration B: hēmeroō Transliteration C: imeroo Beta Code: h(mero/w

English (LSJ)

(ἥμερος)

   A tame, make tame,    1 prop. of wild beasts, Arist.HA488a29 (Pass.), Gp.16.21.2; but simply, to be pacified, Pl. R.493b (Pass.); δώροις Id.Lg.906d.    2 of plants and trees, reclaim, cultivate, ἡ. ἐξ ἀγρίων Hp.Aër.12, cf. Thphr.CP2.14.1, 5.15.6; also of land, Crates Com.55.    3 of countries, clear them of robbers and wild beasts, as Hercules and Theseus did, ναυτιλίαισι πορθμὸν ἁμερώσαις Pi.I.4(3).57; χθόνα ἀνήμερον τιθέντες ἡμερωμένην A.Eu.14; or to cultivate them, Thphr.CP5.15.6,al.    4 of men also, civilize, humanize, λόγῳ Pl.R.554d; ἁρμονίᾳ τε καὶ ῥυθμῷ ib.442a; δίκη πάντα ἡμέρωκεν τὰ ἀνθρώπινα Id.Lg.937e; τὸ θυμούμενον Eus.Mynd.1:— Pass., ὑπὸ παιδείας Pl.Lg.935a.    b tame by conquest, subdue, ἡμερώσας δὲ Αἴγυπτον ἐξυβρίσασαν Hdt.7.5:—Med., πᾶν ἔθνος ἡμερούμενος βασιλέϊ Id.5.2, cf. 4.118:—Pass., πόθεν σου ὁ ὀφθαλμὸς ἡμέρωται; whence that crest-fallen look? Mim.Oxy.413.153.

German (Pape)

[Seite 1166] zahm machen, zähmen; von Thieren; ἡμεροῦταί τε καὶ ἀγριαίνει τὸ θρέμμα Plat. Rep. VI, 493 b; von Pflanzen und Bäumen, sie anbauen, sie durch Pflege, Pfropfen u. dgl. veredeln; auch τὴν γῆν, das Land bebauen, Theophr. – Uebertr., ein Land von wilden Thieren od. Räubern reinigen, daß es bewohnbar ist, χθόνα ἀνήμερον τιθέντες ἡμερωμένην Aesch. Eum. 14; von Menschen, entwildern, unterwürfig machen, οὐ πείθων οὐδ' ἡμερῶν λόγῳ Plat. Rep. VIII, 554 d, δίκη πάντα ἡμέρωκε τὰ ἀνθρώπινα Legg. XI, 937 d; pass., τὸ θηριῶδες κοιμίζεται καὶ ἡμεροῦται Rep. IX, 591 b; ἡμερούμενοι τοῖς δώροις Legg. X, 906 d. – Med., Einen sich unterwerfen, τοὺς ἐμποδὼν γινομένους Her. 4, 118; auch ἔθνος τινί, 5, 2; vgl. Paus. 9, 32, 7.