συλάω

English (LSJ)

impf. contr. in Ep. ἐσύλα, σύλα, Il.6.28, 4.116; Ion. Iterat.

   A σύλασκε Hes.Sc.480:—Pass., fut. συληθήσομαι A.Pr.761, συλήσομαι Paus.4.7.10:—strip off, esp. strip off the arms of a slain enemy, Hom. (only in Il.), Lyr., etc. Construction:    1 in full, c. acc. pers. et rei, strip off from another, strip him of his arms (cf. σκυλεύω), μή μιν Ἀχαιοὶ τεύχεα συλήσωσι Il.15.428, cf. 16.500; ἔπειτα δὲ καὶ τὰ (sc. ἔναρα) . . νεκροὺς ἂμ πεδίον συλήσετε 6.71; με κασίγνητον συλᾷς E.IT157 (anap.); τὴν θεὸν τοὺς στεφάνους σεσυλήκασιν D.24.182:— Pass., c. acc. rei, to be stripped, robbed, deprived of a thing, σκῆπτρα συληθήσεται A.Pr.761; ταῦτ' (sc. τὰ τόξα) ἐσυλήθην ἐγώ S.Ph.413; λέκτρα συλᾶσθαι βίᾳ E.IA1275; συληθεὶς τὰς βοῦς Isoc.6.19; σεσυλήμεθα τὰ ἡμέτερα ὑπὸ τούτων D.35.26.    2 c. acc., strip a person of his arms, ἦ τινα συλήσων νεκύων Il.10.343: generally, pillage, plunder, τὰ ἱρά, τοὺς θεούς, etc., Hdt.6.101, Pl.Lg.864d, etc.; τοὺς νεώς Isoc.4.155; θεῶν βρέτη A.Pers.810; νεκρόν Pl.R.469d:—Pass., βαρβάρων συλᾶσθ' ὕπο E.Hel.600.    3 c. acc. rei, strip off, ὄφρα τάχιστα τεύχεα συλήσειε Il.4.466, etc.; freq. with additions, ἀπ' ὤμων τεύχε' ἐσύλα 6.28, etc.; τὰ μὲν ἔντε' ἀπὸ χροὸς . . συλήσας 13.641.    b take off or out, ἐσύλα τόξον took out the bow [from its case], 4.105; σύλα πῶμα φαρέτρης took the lid off the quiver, ib.116; with a notion of violence or suddenness, κρᾶτα σ. Μεδοίσας Pi.P.12.16.    c carry off, τοὺς πολεμίους οὐ συλήσειν αὐτά (sc. τὰ χρήματα) will not seize them as booty, Hdt.5.36, cf. 9.116; θεῶν γέρα σ. A.Pr.83, cf. S.OC 922, Ph.1365; λόγοις τὰ τῶν προγόνων ἔργα συλήσας καὶ διασύρας D. 19.313; σ. κατὰ βραχὺ τὴν τῶν πυρετῶν διάθεσιν Steph. in Gal.1.295 D.:—Pass., to be carried off as spoil, ἄγαλμα σεσυλημένον Hdt.6.118; to be taken away, E.Hipp.799: metaph., συλᾶται ὕπνος ἀπὸ γλεφάρων B.Fr.3.10.    d exercise right of σῦλαι, IG9(1).333.3 (Locr., v. B.C.):—Pass., πανταχοῦ συλωμένων ἡμῶν the right of reprisals was exercised against us everywhere, Isoc.3.33.    4 after Hom., c. acc. pers. et gen. rei, τίς σε δαίμων συλᾷ πάτρας; carries thee away from . ., E.Hel.669:—Pass., συλαθεὶς ἀγενείων stealing from among the boys, and enlisting among the men, Pi.O.9.89.

German (Pape)

[Seite 974] wegnehmen; bes. dem erschlagenen Feinde die Waffen und Kleider ausziehen; ἀπ' ὤμων τεύχε' ἐσύλα, Il. 6, 28 u. öfter; ἔντεα συλᾶν, 13, 641; ἀπὸ χροός, 13, 640; die Rüstung, den Waffenschmuck dem Getödteten von den Schultern, vom Leibe ziehen; auch mit doppeltem accus., συλᾶν τινα τεύχεα, νεκροὺς ἔναρα, Einem die Waffen wegnehmen, die Todten der Rüstungen berauben, Il. 6, 71. 15, 428. 16, 500. 22, 258; vgl. ὃς τὸν μόνον με κασίγνητον συλᾷς, Eur. I. T. 158, wie τὴν θεὰν στεφάνους Dem. 24, 182; auch mit dem acc. der Person allein, συλᾶν τινα νεκύων, Einen der Getödteten berauben, ausplündern, Il. 10, 343. 387; συλᾶν ἱρά, plündern, Her. 6, 101. 8, 33; u. pass., σεσυλημένον ἄγαλμα, 6, 118; auch übh. weg-, herunternehmen, τόξον, Il. 4, 105; πῶμα φαρέτρης, den Deckel vom Köcher abnehmen, 4, 116 (in der Od kommt das Wort gar nicht vor); κρᾶτα συλάσαις Μεδοίσας, Pind. P. 12, 16; συλαθεὶς ἀγενείων, Ol. 9, 89; θεῶν γέρα συλῶν, Aesch. Prom. 83; οὐ θεῶν βρέτη ᾐδοῦντο συλᾶν, Pers. 796; u. pass., πρὸς τοῦ τύραννα σκῆπτρα συληθήσεται, Prom. 763; πατρὸς γέρας συλῶντες, Soph. Phil. 1351; οὐ γὰρ ἄν ποτε ζῶντός γ' ἐκείνου ταῦτ' ἐσυλήθην ἐγώ, Phil. 411; τίς σε δαίμων συλᾷ πάτρας; Eur. Hel. 675; λέκτρα συλᾶσθαι βίᾳ, I. A. 1275; u. in Prosa : πλεῖστα συλᾶν ἀδίκως καὶ ἱερὰ καὶ ἀνθρώπ ο υς, Xen. Hier. 4, 11; πατρίδα συλῶν, Plat. Legg. XII, 942 a, u. öfter, u. Sp.