Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ῥιπή

From LSJ
Revision as of 19:44, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_7_2)

Ὀίκοι μένειν δεῖ τὸν καλῶς εὐδαίμονα → The person who is well satisfied should stay at home.

Aeschylus, fr. 317
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ῥῑπή Medium diacritics: ῥιπή Low diacritics: ριπή Capitals: ΡΙΠΗ
Transliteration A: rhipḗ Transliteration B: rhipē Transliteration C: ripi Beta Code: r(iph/

English (LSJ)

ἡ, (ῥίπτω) poet. Noun,

   A swing or force with which anything is thrown, ὅσση δ' αἰγανέης ῥιπὴ . . τέτυκται as far as is the flight of a javelin, Il.16.589; λᾶος ὑπὸ ῥιπῆς 12.462, Od.8.192; πέτριναι ῥ. E. Hel.1123 (lyr.); βελέων ῥ. Pi.N.1.68; ὑπὸ ῥιπῆς . . Βορέαο the sweep or rush of the N. wind, Il.15.171, 19.358, cf. B.5.46; κυμάτων ῥιπαὶ ἀνέμων τε Pi.P.4.195, cf. Parth.2.20, Fr.88.2; ῥ. ἀνέμων Id.P.9.48, S.Ant.137 (lyr., here metaph. of gusts of passion, cf. 930); ῥ. Διόθεν τεύχουσα φόβον storm, A.Pr.1089 (anap.), cf. A.R.1.1016; ῥ. πυρός rush of fire, Il.21.12; ἀνδρός 8.355; ἀθανάτων Hes.Th.681, 849; κεραυνῶν, χαλάζης, Opp.H.3.21, Q.S.14.77; ὑπὸ ῥιπῇς Ἀφροδίτης, of love, Opp.H.4.141; νυχιᾶν (ἐννυχιᾶν Lachm.) ἀπὸ ῥιπᾶν from the night storms, i.e. from the North, the land of darkness and storms, S.OC1248 (lyr., but Sch. understands Ῥιπᾶν, v. Ῥῖπαι).    2 πτερύγων ῥιπαί flapping of wings, A.Pr.126 (anap.), cf. E.Fr.594.4; buzz of a gnat's wing, A.Ag.893; of the lyre's quivering notes, Pi.P.1.10.    3 quivering, twinkling light, ῥιπαὶ ἄστρων S.El.106 (anap.).    b of any rapid movement, ῥ. ποδῶν E.IT885 (lyr.); ῥ. ὠκυάλῳ, of a dolphin, Opp.H.2.535; of a bird's wing, οὐδὲ τινάσσει ῥιπήν A.R.2.935; ἐν ῥ. ὀφθαλμοῦ the twinkling of an eye, 1 Ep.Cor. 15.52.    4 a strong smell, ῥ. οἴνου Pi.Fr.166.

German (Pape)

[Seite 844] ἡ, der Wurf, Schwung, die Wucht, Kraft, mit der ein Gegenstand geworfen wird, auch die Kraft des geworfenen Gegenstandes selbst, sein Schwung; αἰγανέης, λᾶος, Il. 16, 589. 12, 462 Od. 8, 192, Steinwurf, wie πετρίναις ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες, Eur. Hel. 1133; Βορέαο, der gewaltsame Andrang des Nordwindes, Il. 15, 171. 19, 358; u. so ῥιπαὶ ἀνέμων, Soph. Ant. 137, so auch wohl O. C. 1250 zu erklären; Pind. P. 9, 48 u. sp. D., auch ῥιπή allein, der Sturm; πυρός, die Gewalt des Feuers, mit der es auflodert, Il. 21, 12; ἀνδρός, der stürmische Andrang des Mannes, 8, 355; auch von geistiger Gewalt, ἀθανάτων, Hes. Th. 681, Pind. nur im plur., βελέων N. 1, 68, κυμάτων ἀνέμων τε, Wogen- u. Sturmesdrang, P. 4, 195, auch οἴνο υ' trg. 147; sp. D.; von Geschossen, ὀϊστῶν, Ap. Rh. 4, 851; Opp. Hal. 2, 505; vom Donner, 3, 21; vom Hagel, Qu. Sm. 14, 77; ὠκύαλος, das schnelle Springen, Opp. Hal. 2, 535; von der Brunst, ὑπὸ ῥιπ ῇς Ἀφροδίτης, ib. 4, 141; – ἐλαφραῖς πτερύγων ῥιπαῖς, mit schnellem Flügelschlage, Aesch. Prom. 126, vgl. Ag. 867, wo es von dem summenden Hin- u. Herfliegen der Mücken heißt λεπταῖς ὑπ αὶκώνωπ ος ἐξηγειρόμην ῥιπαῖσι θωΰσσοντος. übertr., der Antrieb. τοιάδ' ἐπ' ἐμ οὶ ῥιπὴ Διόθεv τεύχουσα φόβον στείχει, Prom. 1091; ποδῶν, Eur. I. T. 885. – Auch vom Eindrucke der schnellen Bewegung auf das Gesicht, bes. von glänzenden Gegenständen, Flimmern, Funkeln, παμφεγγεῖς ἄστρων ῥιπαί, Soph. El. 106.