τιμωρία

English (LSJ)

lon. -ίη, ἡ,

   A retribution, vengeance (differing from κόλασις, corrective punishment, Arist.Rh.1369b12), ἐς τ . . . παρασκευαζομένοισι Hdt.5.90; τ. καὶ τίσις Id.7.8.ά, cf. Ep.Hebr.10.29, etc.; πατρὸς τ. vengeance taken for him, E.Or.425; μητρὸς αἵματος τιμωρίαι for having shed a mother's blood, ib.400; ἐπὶ τῇ ἡμετέρᾳ τ. for the purpose of punishing us, Th.3.63; Λεωνίδην ἐάν τις ἀποκτείνῃ . . τὴν τ. εἶναι καθάπερ ἐάν τις Ἀθηναίων ἀποθάνῃ IG12.56.16, cf. 154.12; οὐκ ἔχει τιμωρίαν γὰρ τἀδίκημ', ἔγκλημα δέ Men.Pk.253; ἡ κατὰ τῶν προδιδόντων τ. vengeance against or upon... Lycurg.140, cf. D.18.274, Din.1.105; τ. ἐσομένη ἔς τινα Hdt.1.123, cf. D.22.55; τ. ὑπὲρ τοῦ ἀδικηθέντος Antipho 6.6, cf. Isoc. 20.19: with Verbs, of the avenger, ποιεῖσθαι τιμωρίαν execute vengeance, D.21.26, etc.; τινος on one, And.4.18; τ. ὑπὲρ ὧν ἐπεπόνθειν λαβεῖν D.24.8; but παρά τινος λαμβάνειν τ. exact it from him, Philem.88.14; of the wrongdoer, τ. Ἀθηνῶν ηὗρε found, i.e. suffered, vengeance at Athens' hand, A.Pers.473; τιμωρίας τυγχάνειν to be punished, Pl.Grg.472d, PEnteux.50.7 (iii B.C.), etc. (but also, obtain vengeance, Th.2.74, X.Cyr.4.6.7); τ. ἀντιδοῦναι Th.2.53; τίνειν Pl.Lg.905a, etc.; ὑπέχειν Th.6.80, Pl.Lg.716b, etc.; of persons in authority, αἱ τ. εἰσὶ παρὰ τῶν θεῶν Hdt.2.120; τ. δοῦναί τινι give him right of vengeance, D.23.7, cf. ib.54, 59.86; so τὰς τ. τοῖς ἰδιώταις ἐποίησε βραδείας Id.26.4: pl., penalties, λαμβάνειν τὰς ἀξίας τ. Antiph.247; ταῖς ἐσχάταις τιμωρεῖσθαι τ. Pl.R.579a, cf. Lg.943d, al.; of state-punishments, LXX 2 Ma.6.26, al.; οἱ ἐπὶ τῶν τ. Plu.Art. 14, 17; of divine punishments, ἐξορκίζω σε . . κατὰ <τῶν ἐπὶ> τῶν τ. τεταγμένων PMag.Lond.121.303.    II succour, εὑρήσεται τ. Hdt. 3.148; ἡ ἀφ' ὑμῶν τ. Th.1.69, cf. 5.112; τ. ποιεῖσθαί τινι Id.1.124; τ. τοῦ τεθνεῶτος due to him, Antipho 1.5.    2 of medical and, Hp.Acut.18 (pl.); cf. τιμωρέω 11.2.

German (Pape)

[Seite 1116] ἡ, ion. τιμωρίη, 1) Hülfe, Beistand; Her. 5, 146. 7, 169. 8, 40; Thuc. 8, 20. 63 u. öfter. – 2) Rache. Strafe; τινός, an Einem, πικρὰν δὲ παῖς ἐμὸς τιμωρίαν κλεινῶν Ἀθηνῶν εὗρεν, Aesch. Pers. 465; καὶ τίσις, Her. 7, 8, 1; παρὰ τῶν θεῶν, 2, 120; ἂν τύχῃ δίκης καὶ τιμωρίας, Plat. Gorg. 472 d, u. öfter; πατρός, Eur. Or. 425 u. öfter; auch κατά τινος, Dem. 18, 274; τιμωρίαν ὑπὲρ ὧν ἐπεπόνθειν λαβεῖν, 24, 8; τιμωρίας τινὸς τυγχάνειν τῷ παιδί, für den Sohn, Xen. Cyr. 4, 6, 7. Auch Züchtigung, Peinigung, Arist. rhet. 1, 10 von κόλασις unterschieden; Pol. 1, 10, 4 u. öfter; er vrbdt auch διὰ τῆς εἰς ἐκείνους τιμωρίας, 1, 7, 12, wie Her. 1, 123.