συκέα

English (LSJ)

ἡ, only Dor. (v. συκία), Ep. nom. pl.

   A συκέαι Od.7.116, acc. συκέας 24.341 (both disyll.); Ion. acc. sg. συκέην Hdt.1.193, 4.23, gen. pl. συκέων 1.193; elsewh. only in contr. or analogical forms from συκῆ (Ep. and Ion. nom. συκῆ Od.24.246, Archil.19, acc. συκῆν Hippon.34), IG12.313.163, Ar.Ec.708, etc.:—fig-tree, Ficus Carica, Hom. only in Od.; σ. γλυκεραί 7.116; for various kinds, v. Thphr.HP 1.3.1, 3.9.3, 4.2.3, 4.4.4, Ath.3.74c sq.; ἱερὰ σ. a suburb of Eleusis, where Demeter first produced the fig-tree, IG l.c., Paus. 1.37.2, Ath.3.74d, Philostr.VS2.20.3.    2 σ. Αἰγυπτία,= κερωνία, Thphr. HP1.11.2.    3 σ. περὶ τὴν Ἴδην, Amelanchier, Amelanchias vulgaris, ib.3.17.4.    4 = χαμαισύκη, Dsc.4.169.    5 banyan, Ficus bengalensis, Thphr HP 4.4.4.    II = σῦκον 1, fig, Ar.Av.590.    III a tar or resin in Aleppo pine, Thphr.HP3.9.3, Plin.HN16.44.    IV a kind of spurge,= πέπλιον, Ps.-Dsc.4.168, Plin.HN27.119.    V = σῦκον 11, excrescence on the body, Dsc.2.170, Poll.4.203, Hippiatr. 82.    VI a seaweed, Thphr.HP 4.6.2.

German (Pape)

[Seite 973] ἡ, ion. u. ep. συκέη, zsgzgn συκῆ, der Feigenbaum; συκέας τεσσαράκοντα, Od. 24, 341, wo es zweisilbig zu sprechen ist; sonst auch bei Hom. in der zusammengezogenen Form, Od. 7, 116. 11, 590. 24, 246; Xen. Oec. 19, 12; ἡ ἐκ τῆς συκῆς εἰργασμένη τορύνη, Plat. Hipp. mai. 291 c; Folgde.