κεύθω

English (LSJ)

fut.

   A κεύσω Od.3.187: aor. 1 ἔκευσα (ἐπ-) 15.263: Ep. aor. κύθε [ῠ] 3.16, Eratosth.4, redupl. subj. κεκύθω [ῠ] Od.6.303: pf. κέκευθα Il.22.118: plpf. ἐκεκεύθειν, κεκ-, Od.9.348, Hes.Th.505:— Pass., Il.23.244, etc.: pf. κέκευται Hsch., part. κεκυθ<η>μένη Antim. 3. (Perh. cogn. with Lat. custos, OE. hýdan 'hide'.):—poet. Verb, cover, hide, esp. of the grave, ὅπου κύθε γαῖα where earth covered him, Od.3.16 (also in Pass., εἰς ὅ κεν αὐτὸς ἐγὼν Ἄϊδι κεύθωμαι, i.e. till I am in the grave, Il.23.244); ὃν οὐδὲ κατθανόντα γαῖα κ. A.Pr.570 (lyr.), cf.E.Hec.325; ὁπότ' ἄν σε δόμοι κεκύθωσι, i.e. when thou hast entered the house, Od.6.303, cf. S.OT1229, E.Hec.880: in pf., contain, ὅσα πτόλις ἥδε κέκευθε Il.22.118; οἷόν τι ποτὸν . . νηῦς ἐκεκεύθει Od.9.348; Ἀρχεδίκην ἥδε κέκευθε κόνις Simon.111, cf. 95; εἴπερ τόδε κ. αὐτὸν τεῦχος, of a cinerary urn, S.El.1120, cf. A.Ch.687; ἂ κ. δέλτος ἐν πτυχαῖς E.IA112:—Med., Epigr.Gr.1081 (Ilium).    2 conceal, and in pf., keep concealed or hidden, δόλῳ δ' ὅ γε δάκρυα κεῦθεν Od.19.212; ὅς χ' ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσὶν ἄλλο δὲ εἴπῃ Il.9.313; μῆτιν ἐνὶ στήθεσσι κέκευθε Od.3.18, cf. 8.548, 24.474; οὐκέτι κεύθετε θυμῷ βρωτὺν οὐδὲ ποτῆτα no more can ye disguise your eating and drinking, 18.406; κ. φόνον Emp.100.5; κ. [τι] ἔνδον καρδίας A.Ch.102, cf. 739; σιγῇ κ. S.Tr.989 (anap.); κακόν τι κεύθεις καὶ στέγεις ὑπὸ σκότῳ E.Ph.1214; μῦθος ὃν κεύθω Id.Supp.295; τί κεύθων . . σοφόν; Id.Heracl.879; κ. μῆνιν cherish anger, like πέσσειν χόλον, ib.762 (lyr.); πάντα δόλον κεύθοισα v.l.in Theoc.1.50.    3 c. dupl. acc., οὐδέ σε κεύσω [ταῦτα] nor will I keep them secret from thee, Od.3.187, cf. Eratosth.l.c.    II in Trag. sts. intr., to be concealed, lie hidden, S.OT968, Aj.635 (lyr.): esp. in pf., A.Th.588, S.Ant.911, El.868 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 1427] κεύσω, aor. II. ἔκυθον, wozu der conj. κεκύθω gehört, Od. 6, 303, perf. κέκευθα mit Präsensbedeutung, s. unten; – 1) bergen; – a) in sich fassen; ὁπότ' ἄν σε δόμοι κεκύθωσι καὶ αὐλή, aor. in der Bedeutung des Anfangens, wenn Hof und Haus dich aufgenommen haben werden, d. i. wenn du im Hause bist, Od. 6, 303; νίψαι καθαρμῷ τήνδε τὴν στέγην ὅσα κεύθει Soph. O. R. 1229; εἴπερ τόδε κέκευθεν αὐτὸν τεῦχος El. 1109, von dem Aschenkruge; ἃ δὲ κέκευθε δέλτος ἐν πτυχαῖς Eur. I. A. 112. Daher von dem Grabe, das den Todten umschließt, in sich verbirgt, ὃν οὐδὲ κατθανόντα γαῖα κεύθει Aesch. Prom. 570; ähnl. λέβητος χαλκέου πλευρώματα σποδὸν κέκευθεν ἀνδρός Ch. 676; ὧν ἥδε κεύθει σώματ' Ἰδαία κόνις Eur. Hec. 325; oft in Grabschriften, Anth.; so auch Od. 3, 16 ὅπου κύθε γαῖα, wo deinen Vater die Erde in ihren Schoß aufnahm, d. i. wo er begraben liegt; pass., εἰσόκεν αὐτὸς ἐγὼν Ἄϊδι κεύθωμαι, bis ich in der Unterwelt verborgen, begraben bin, Il. 23, 244. – b) verbergen, verhehlen, verschweigen; δόλῳ δ' ὅγε δάκρυα κεῦθε Od. 19, 212; μηδὲ σὺ κεῦθε νοήμασι κερδαλέοισιν 8, 548; vgl. Il. 9, 313 ὅς χ' ἕτερον μὲν κεύθει ἐνὶ φρεσίν, ἄλλο δὲ βάζει; εἰπέ μοι εἰρομένῃ, τί νύ τοι νόος ἔνδοθι κεύθει Od. 24, 473; οὐκέτι κεύθετε θυμῷ βρωτὺν οὐδὲ ποτῆτα 18, 406, d. i. ihr verhehlet nicht, daß ihr euch in Speis' u. Trank übernommen habt; c. acc. der Person, vor Einem verborgen halten, verschweigen, δαήσεαι οὐδέ σε κεύσω 3, 181; vgl. ὅ μιν κύθε φώριον ἄγρην Eratosth. bei Schol. Ap. Rh. 3, 802; – μὴ κεύθετ' ἔνδον καρδίας, verbergt es nicht in eurem Herzen, Aesch. Ch. 100; ἐντὸς ὀμμάτων γέλων κεύθουσα 728; κρυφῇ δὲ κεῦθε Soph. Ant. 85; κακόν τι κεύθεις καὶ στέγεις ὑπὸ σκότῳ Eur. Phoen. 1220; sp. D., wie Theocr. 1, 50. – Das perf. hat Präsensbdtg, in sich verborgen halten; ὅσσα πόλις ἤδε κέκευθεν Il. 22, 118; ἥν τινα μῆτιν ἐνὶ στήθεσσι κέκευθεν Od. 3, 18; so das plusqpf. 9, 348; Anth., z. B. IX, 188. – 2) bei den Tragg. auch intraus., verborgen sein; bes. von den Todten; ὁ δὲ θανὼν κεύθει κάτω δὴ γῆς Soph. O. R. 968; Ἅιδᾳ κεύθων Ai. 622; häufiger im perf., κεκευθὼς πολεμίας ὑπὸ χθονός Aesch. Spt. 570, μητρὸς δ' ἐν Ἅιδου καὶ πατρὸς κεκευθότοιν Soph. Ant. 902, vgl. O. C. 1520. – S. auch κρύπτω.