κυδάζω
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
English (LSJ)
(κύδος)
A revile, abuse, Ἄμυκε, μὴ κύδαζέ μοι τὸν πρεσβύτερον ἀδελφεόν Epich.6:—in Med., c.dat., τήνῳ κυδάζομαί τε κἀπ' ὦν ἠχθόμαν Id.35.6; οὔ τοι γυναιξὶ δεῖ κυδάζεσθαι· τί γάρ; A.Fr.94: c. acc., ὦ πέπον ἦ μάλα δή με κακῷ ἐκυδάσσαο μύθῳ A.R.1.1337:—Pass., to be reviled, S.Aj.722.
German (Pape)
[Seite 1524] (vgl. κῦδος u. κυδαίνω), nur im schlimmen Sinne, schmähen, beschimpfen; Epicharm. b. Schol. Soph. Ai. 709, μὴ κύδαζέ μου τὸν πρεσβύτερον ἀδελφόν; pass., κυδάζεται τοῖς πᾶσιν Ἀργείοις ὁμοῦ Soph. a. a. O., wo der Schol. aus Aesch. frg. 81 οὔτοι γυναιξὶ κυδάζεσθαι, »von den Weibern verhöhnt werden« citirt. – Auch med., = act., τήνῳ κυδάζομαι Epicharm. bei Ath. VI, 236 a, u. Ap. Rh. ἦ μάλα δή με κακῷ ἐκυδάσσαο μύθῳ, 1, 1337, du schmähtest mich, wo der Schol. diese Bdtg von κῦδος als syrakusisch bezeichnet, überdies aber kurz gebraucht ist.
Greek (Liddell-Scott)
κῠδάζω: (κύδος, ὁ, ὃ ἴδε) ὀνειδίζω, ὑβρίζω, λοιδορῶ, Ἄμυκε, μὴ κύδαζέ μοι τὸν πρεσβύτερον ἀδελφεὸν Ἐπίχ. 3 Ahr.· οὕτως ἐν τῷ μέσ., μετὰ δοτ., τήνῳ κυδάζομαί τε κἄπ’ ὦν ἠχθόμαν ὁ αὐτ. ἐν 19. 6· οὔ τοι γυναιξὶ δεῖ κυδάζεσθαι· τί γάρ; Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 91· ὦ πέπον, ἦ μάλα δή με κακῶς ἐκυδάσσαο Ἀπολλ. Ρόδ. Αϳ. 1337· ― παθ., Σοφ. Αἴ. 722.
