ἀνερείπομαι
Ὁ μηδὲν εἰδὼς οὐδὲν ἐξαμαρτάνει → Quicumque nihil (nil) scit, ille vir peccat nihil → Ein Mann, der ohne Wissen ist, macht auch nichts falsch
English (LSJ)
Ep. Dep., used by Hom. only in 3pl. aor.,
A snatch up and carry off, ἀνηρείψαντο, of the gods, 11.20.234, cf. Pi.Pae.6.136, A.R.2.503; of the Harpies, Od.1.241, etc.; of storms, 4.727; so παῖδα . . Ἀφροδίτη ὦρτ' ἀνερειψαμένη Hes.Th.990; τὴν Ἀργὼ οὐρανὸς ἀνηρείψατο Them.Or.27.333a:—later, take upon oneself, πόνον Orph.A.290. (The true spelling is prob. ἀνηρεψ-, which has Ms. authority in Hes.l.c. and A.R.1.214; cf. ἀ[νᾱ]ρέψατο Pi.Pae.l.c., and ἀνερεψάμενοι, Hsch.: v. ἅρπυια.)
German (Pape)
[Seite 226] in die Höhe reißen, durch die Lüfte hinwegführen, Hom. nur ἀνηρείψαντο, von den ἅρπυιαι gesagt Od. 1, 241. 14, 371. 20, 77; θύελλαι 4, 727; θεοί Il. 20, 234; Sp. Ep., z. B. Ap. Rh. 1, 214; part. 2, 503.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνερείπομαι: Ἐπ. ἀποθ. ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. μόνον ἐν τῷ γ΄ πληθ. τοῦ ἀορ., ἀναρπάζω, ἀπάγω διὰ τοῦ ἀέρος, τὸν και ἀνηρείψαντο θεοὶ Διὶ οἰνοχοεύειν, περὶ τοῦ Γανυμήδους, Ἰλ. Υ. 234· ἐπὶ τῶν Ἁρπυιῶν, Ὀδ. Α. 241, κτλ.· ἐπὶ θυελλῶν, Δ. 727· οὕτω, παῖδα... Ἀφροδίτη ὦρτ’ ἀνερειψαμένη Ἡσ. Θ. 990: - βραδύτερον, ἀναλαμβάνω, ξυνὸν ἀνηρείψασθε πόνον Ὀρφ. Ἀργ. 292 (ἴσως μετά τινος συγχύσεως πρὸς τὸ ἀναρρίπτω).
