φοιβάζω
μελετᾶν οὖν χρὴ τὰ ποιοῦντα τὴν εὐδαιμονίαν, εἴπερ παρούσης μὲν αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν → one must practice the things which produce happiness, since if that is present we have everything and if it is absent we do everything in order to have it | so we must exercise ourselves in the things which bring happiness, since, if that be present, we have everything, and, if that be absent, all our actions are directed toward attaining it
English (LSJ)
(Φοῖβος)
A prophesy, AP9.525.22: c. acc., φ. ὄπα Lyc.6; Κασσάνδρη φοίβᾰσε μύθους AP9.191. 2 inspire, πάθος φοιβάζον τοὺς λόγους Longin.8.4:—Pass., Antioch.Astr. in Cat.Cod.Astr.7.112, Hld.2.22. II = φοιβάω 1, Lyc.731,875, 1166.
German (Pape)
[Seite 1295] 1) reinigen, säubern, segen, sp. D., wie Callim. Lavacr. Pall. 11; Ap. Rh. Vgl. φοιβάω. – 2) prophetisch begeistert sein, in der Begeisterung wahrsagen, prophetische Worte sagen, ὄπα, μύθους, Lycophr. 6. – 3) trans., begeistern; Apollon φοιβάζων Hymn. (IX, 525); πάθος φοιβάζον τοὺς λόγους Longin.
Greek (Liddell-Scott)
φοιβάζω: μέλλ. -άσω, (Φοῖβος) μαντεύομαι, προφητεύω, προφέρω λόγους προφητικούς, ἀπολ., Ἀνθ. Παλ. 9. 525, 21· μετ’ αἰτ., δαφνηφάγων φοίβαζεν ἐκ λαιμῶν ὅπα Λυκόφρ. 6· Κασσάνδρη φοίβαζε μύθους Ἀνθ. Π. 9. 191. 2) ἐμπνέω, πάθος φοιβάζον τοὺς λόγους Λογγῖν. 8. 4. ― Παθ., Ἡρόδ. 2. 22. ΙΙ. = φοιβάω Ι, Λυκόφρ. 731, 875, 1166.
