ἀποσφάλλω

English (LSJ)

aor. 1 -έσφηλα (v. infr.):—

   A lead astray, drive in baffled course, ὅντινα πρῶτον ἄποσφήλωσιν ἄελλαι ἐς πέλαγος Od.3.320; μή . . σφας ἀποσφήλειε πόνοιο lest he balk them of the fruits of toil, Il. 5.567.    2 cause to err, Lib.Or.59.147.    II mostly in Pass., esp. in aor. 2 ἀπεσφάλην [ᾰ], to be balked or disappointed of, τῆς ἐλπίδος Hdt.6.5; to be deprived of, φρενῶν Sol.33.4, A.Pr.472; γνώμης Id.Pers.392; οὐσίας ἀρετῆς ἀπεσφαλμένοι mistaken as to the nature of... Pl.Lg.950b; fail in reaching, Ἰταλίας Plu.Pyrrh.15: abs., make a mistake, D.26.3; ἀποσφάλλεσθαι εἴς τι go astray, Plu.2.392b: rare in literal sense, miss one's footing, ἀποσφαλεὶς ἐξ ὕψους ἔπεσε Id.Per.13.

German (Pape)

[Seite 329] abirren machen, verschlagen, ὅν τινα ἀποσφήλωσιν ἄελλαι ἐς πέλαγος μέγα τοῖον Od. 3, 320; μέγα δέ σφας ἀποσφήλειε πόνοιο Iliad. 5, 567. Bes. pass., abgleiten, ἐὰν ἀποσφαλῇ Dem. 26, 3; Plut. Pericl. 13; verfehlen, nicht erlangen, φρενῶν Aesch. Prom. 470. vgl. Solon bei Plut. Sol. 14; γνώμης Pers. 384; ἐλπίδος Eur. I. A. 742; οὐσίας, ἀρετῆς, Plat. Legg. XII, 950 b; Xen. Cyr. 5, 2, 23; τῆς ἐπιβολῆς Pol. 4, 81.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποσφάλλω: μέλλ. -σφᾰλῶ: ἀόρ. α΄ -έσφηλα: ― ἀποπλανῶ τῆς ὁδοῦ, ὅντινα πρῶτον ἀποσφήλωσιν ἄελλαι ἐς πέλαγος, «ἀποκρουσθῆναι καὶ ἀποσφαλῆναι ποιήσωσιν» (Σχόλ.), Ὀδ. Γ. 320· μὴ τι πάθοι, μέγα δὲ σφας ἀποσφήλειε πόνοιο, μήπως πάθῃ τι καὶ μεγάλως «ἀποσφαλῆναι καὶ ἀποτυχεῖν ποιήσῃ τοῦ ἔργου» (Σχόλ.), Ἰλ. Ε. 567. ΙΙ. κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ παθ. καὶ κατ’ ἀόρ. β΄ ἀπεσφάλην [ᾰ], ἀποτυγχάνω, τῆς ἐλπίδος Ἡρόδ. 6. 5· χάνω, ἀποσφαλεὶς φρενῶν Σόλων 25. 4, Αἰσχύλ. Πρ. 472· γνώμης ὁ αὐτ. Πέρσ. 392· οὐσίας τινὸς ἀπεσφαλμένος, ἠπατημένος ὡς πρὸς τὴν οὐσίαν, τὴν φύσιν τινός, Πλάτ. Νόμ. 950Β· δεν κατορθώνω νὰ φθάσω, Ἰταλίας Πλουτ. Πύρρ. 15: ― ἀπολ., λείπω ἢ ἐχάθην, Δημ. 801. 15· ἀποσφάλλεισθαι εἴς τι, ἀποπλανᾶσθαι, Πλούτ. 2. 392Β: ― ἡ κύρια σημασία εἶναι ὀλισθαίνω, ἀποσφαλεὶς ἐξ ὕψους, ἔπεσε, Πλουτ. Περ. 13.