δοκιμή
From LSJ
κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων → eyes and ears are poor witnesses for men if their souls do not understand the language (Heraclitus Phil.: Fr. B 107; Testimonia: Fragment 16, line 6)
English (LSJ)
ἡ,
A proof, test, interpol. in Dsc.4.184. 2 tried or approved character, Ep.Phil.2.22, cf. 2 Ep.Cor. 2.9.
German (Pape)
[Seite 653] ἡ, Prüfung, Probe, N. T., Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
δοκιμή: ἡ, δοκιμασία, ἐξέτασις, Διοσκ. 4. 186. 2) χαρακτὴρ δεδοκιμασμένος, Λατ. probitas, Κ. Δ. Ἐπ. π. Φιλ. β΄, 22, πρβλ. 2 π. Κορ. β΄, 9.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
1 épreuve, essai, expérience;
2 indice probant, preuve;
3 caractère éprouvé, fidélité ou foi éprouvée.
Étymologie: δόκιμος.
