ἑλκοποιός

ὡς οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → since unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἑλκοποιός	Medium diacritics: ἑλκοποιός	Low diacritics: ελκοποιός	Capitals: ΕΛΚΟΠΟΙΟΣ
Transliteration A: helkopoiós	Transliteration B: helkopoios	Transliteration C: elkopoios	Beta Code: e(lkopoio/s

English (LSJ)

όν, having power to wound, A.Th.398; cf. ἑλκοποιόν· κανθαρίς, Hsch.

[Seite 798] Wunden machend, οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα, die Wappen (des Schildes) verwunden nicht, Aesch. Spt. 380.

ἑλκοποιός: -όν, ἔχων δύναμιν νὰ κάμνῃ ἕλκη, Αἰσχύλ. Θήβ. 398. Καθ’ Ἡσύχ.: «ἑλκοποιόν· κανθαρίς».

ός, όν :
qui fait une blessure.
Étymologie: ἕλκος, ποιέω.