δύσνομος

English (LSJ)

ον,

   A lawless, unrighteous, AP6.316 (Nicodem.).

German (Pape)

[Seite 684] gesetzwidrig, δείπνων λείψανα Nicod. 3 (VI, 316).

Greek (Liddell-Scott)

δύσνομος: -ον, ἄνομος, παράνομος, ἄδικος, Ἀνθ. Π. 6. 316.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
contraire aux lois, illégal.
Étymologie: δυσ-, νόμος.