ἐγκοπή

English (LSJ)

ἡ,

   A incision, Gal.7.38; fracture of skull, Sor.Fract.3, cf. Heliod. ap. Orib.46.12.1.    2 steps cut in the wall of wells, etc., Ael.Dion.Fr. 90.    II hindrance, οἴησις προκοπῆς ἐ. Heraclit. 131, cf. Phld.D.3.6, 1 Ep.Cor.9.12, Vett. Val.2.7 (pl.); material obstacle, D.S.1.32; interruption, check, τῆς ἁρμονίας D.H. Comp.22; τοῦ λόγου Aristid.Rh.2p.514S., cf. Iamb.Protr.21; κατ' ἐγκοπάς disjointedly, Longin.41.3.

German (Pape)

[Seite 709] ἡ, der Einschnitt, Suid.; bes. in den Knochen, Galen.; übertr., der Anstoß, das Hinderniß, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐγκοπή: ἡ, ἐντομή, Εὐστ. 1404. 56, Γαλην. ΙΙ. ἐμπόδιον, κώλυμα, Ἐπιστ. π. Κορινθ. Α. θ΄, 12· διακοπή, τῆς ἁρμονίας Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. 22· κατ’ ἐγκοπάς, συγκεχυμένως, Λογγῖν. 41.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
incision.
Étymologie: ἐγκόπτω.