δίψος

English (LSJ)

εος, τό,

   A = δίψα, Th.7.87 codd., X.Cyr.8.1.36, Pl.Phd.94b, Nic.Th.774, Luc.Hist.Conscr.28, etc., v. l. for δίψα in Ar.Eq.534, Th. 4.35. (Sch.Il.19.166 calls δίψος Attic, δίψα Ionic; both forms in LXX, cf. Wi.11.4,8; δίψος 2 Ep.Cor.11.27.)

German (Pape)

[Seite 648] τό, nach Schol. Il. 19, 166 att. = δίψα, als v. l. bei Aesch. Pers. 476. 483, wie Ar. Equ. 431; Thuc. 4, 35; Xen. Cyr. 8, 1, 12. Bei Plat. eben so oft als δίψα. – Seltener bei Sp., wie Luc. conscr. hist. 28.

Greek (Liddell-Scott)

δίψος: -εως, τό, = δίψα, Θουκ. 4. 35, Ξεν. Κύρ. 8. 1, 36, Πλάτ. Πολ. 437, κτλ.· ὡσαύτως ὡς διαφ. γραφ. ἀντὶ δίψα παρ’ Αἰσχύλ., Ἀριστοφ., κτλ.· ― δίψα φαίνεται νὰ εἶνε ὁ παλαιότερος Ἀττ. τύπος· ἴδε W. Dind. ἐν τῷ Θησαυρῷ τοῦ Στεφάνου.

French (Bailly abrégé)

ion. -εος, att. -ους (τό) :
c. δίψα.